Gabinet krzywych luster część 1

11
804

JBerlin, Besuch der ungarischen Polizeiabordnungeżeli ktoś oglądał świetny niemiecki film “Upadek” o ostatnich dniach życia Adolfa Hitlera może zwrócił zwrócił uwagę na końcowe plansze, na których informowano o losach bohaterów tego obrazu. Wielu z nich nigdy nie wróciło już do Berlina, ginąc gdzieś w obozach Archipelagu Gułag.Ci, którzy dotrwali na “Nieludzkiej Ziemi” do 1953 roku, czyli śmierci Stalina zaczęli wracać do Ojczyzny, czyli Niemiec Zachodnich.

Mało kto interesował się ich losem,wszak walczyli po stronie faszyzmu. Jednak wracając często w fatalnym stanie, chorzy zmaltretowani musieli swojej nowej demokratycznej Ojczyźnie wyświadczyć jeszcze jedną przysługę. W ośrodku przejściowym czekała ich jeszcze długa rozmowa z szefem nowego niemieckiego wywiadu Reinhardem Gehlenem  lub jego współpracownikami. Była to standardowa procedura. Gehlen starał się z nich wyciągnąć jak najwięcej. Nawet krytykowano go w prasie za męczenie chorych jeńców. Rodziny chciały ich mieć w domu jak najprędzej.

Wśród powracających było wielu zdolnych oficerów, pracowników faszystowskiego wywiadu. Ludzie ci posiadali rozbudowany zmysł obserwacji, notowali w swojej pamięci dziesiątki szczegółów, detali pozwalających na opisanie sowieckiej machiny przemocy, w ogóle tego jak funkcjonował stalinizm. To były cenne informacje. Właśnie układając takie detale można potem zbudować spójny obraz.

Ludzi Gehlena powaliła z nóg jednak zupełnie inna opowieść. Czytając dokumenty, protokoły z rozmów z powracającymi jeńcami widać, iż przesłuchujący nie traktowali tych opowieści zbyt serio. Do czasu. Zbyt wielu ludzi powtarzało tę samą opowieść, choć przybywali w różnych obozach oddalonych często od siebie o tysiąc kilometrów. A może coś jest w tej najbardziej dziwacznej, niesamowitej, nieprawdopodobnej opowieści? A może niemieccy oficerowie wcale nie zwariowali podczas długich lat sowieckiej niewoli? Powracający do Niemiec opowiadali, że widzieli na trybunie honorowej w Moskwie w mundurze pułkownika KGB Heinricha Mullera – szefa osławionej Geheime Staatspolizei, czyli gestapo. We wszystkich protokołach widać, że przesłuchujący informowali, że Muller zginął w 1945 roku w Berlinie. Koniec, kropka. Jednak wielu powracających upierało się przy swoim. Nie, nie… Nie mogłem się pomylić odpowiadali. Opowiadali o jego legendarnej kwadratowej czaszce i bliźnie w okolicy ust. Przesłuchujący mimo zapwnień, nie dali wiary i zajęli się ważniejszymi sprawami. Czy szef policji, która z taką zaciekłością zwalczała komunistów mógł zostać agentem Stalina? NIE!!! padało głośne zapewnienie.W Niemczech przed Millerem zdołało się ukryć zaledwie kilku komunistów. Szef gestapo rozbił wszystkie sowieckie siatki szpiegowskie. Resztki po silnej partii komunistycznej gniły w obozach koncentracyjnych, albo spokojnie spoczywały na cmentarzach.

Twórca niemieckiego wywiadu to w ogóle ciekawa postać. W czasie wojny był generałem porucznikiem Wermachtu , kierował w Sztabie Generalnym Wydziałem Wschodnim. Nikt nie miał lepszych informacji w Niemczech na temat rosyjskiego potencjału wojskowego. Gehlen zorganizował także na terenie Sowietów kilka siatek szpiegowskich.

Zdając sobie sprawę z nieuchronnego upadku III Rzeszy dokumenty jakie udało mu się zabrać schował w beczkach ukrytych w austriackich Alpach. Miały one być argumentem przetargowym w rozmowach z Amerykanami, do których sam się zgłosił. Po krótkim pobycie z obozie przetransportowano go do Waszyngtonu, gdzie został doradcą miedzy innymi Allana Dullesa i prezydenta Trumana. Wydania Gehlena domagali sie Rosjanie, ale ich prośba została potraktowana odmownie. Sporo o Gehlenie przeczytać można w pracy historyków: Jonathana Vankina, John Whalena, “50 greatest conspiracies of all time”. Sam Gehlen napisał także fascynujące wspomnienia. Niemcy Zachodnie miały szczęście Gehlen stworzył sprawną organizację wywiadowczą,mimo swojej faszystowskiej przeszłości.

Jednak jako szef niemieckiego wywiadu zatrudnił wielu kontrowersyjnych ludzi, dawnych oficerów “SS”, w tym rzeźnika Lyonu Klasa Barbie, to inna sprawa poza tematem. Jak zwykle w takich sprawach nic nie jest czarno-białe. Ludzie wywiadu to stali klienci gabinetu krzywych luster I potem nie wiadomo, które odbicie jest prawdziwe. Na pewno Gehlen dobrze zasłużył się po wojnie Wolnemu Światowi. Choć dokumenty z przesłuchań jeńców w komplecie są jawne, to te dotyczące rozmów Gehlena z Dullesem, nie wszystkie zostały odtajnione.

Dokumenty z przesłuchań wracających oficerów są dzisiaj już jawne, widać jak wielu z nich opowiadało o tym, że widziało Mullera. Niektórzy widzieli go potem w Albanii, pojawiły się też informacje o tym, że widziano go w Niemczech Wschodnich, miał współpracować ze STASI. Pragnąc skończyć z idiotycznymi spekulacjami w 1963 roku postanowiono rozkopać grób, w którym miało zostać złożone jego ciało. Znaleziono tam zwłoki trzech osób, ale wykluczono, aby został tam pochowany szef gestapo. Z kolei w 1967 roku dwóch młodych mężczyzn usiłowało włamać się do domu wdowy po Mullerze. Policja stwierdziła, że rzekomi włamywacze mieli byli w rzeczywistości agentami Mossadu. Izrael odmówił jakichkolwiek komentarzy, oczywiście podobnie jak Rosjanie. Co się stało z Mullerem? Formalnie w Niemczech jest on nadal ścigany za zbrodnie wojenne, jednak dzisiaj miałby już 113 lat, więc na pewno nie żyje. Jego sprawa nie została formalnie zamknięta, choć wątpię, aby zagadka jego śmierci kiedykolwiek została wyjaśniona do końca. Wszystko tu będzie nosiło charakter spekulacji.

Muller urodził się w rodzinie policjanta w 1900 roku. Ojciec zdecydował, że syn będzie kontynuował rodzinne tradycje i tak zaczął on pracować w 1919 roku w monachijskim wydziale policji. W 1929 roku został inspektorem kryminalnym. Tutaj koniecznie wspomnieć trzeba o jednej rzeczy. Zanim Muller został inspektorem kryminalnym, to po I wojnie światowej obowiązki służbowe zmusiły go do zajęcia się marginalnym i hałaśliwym ugrupowaniem NSDAP, któremu przewodzili bracia Strasserowie, odsunięci potem przez byłego żołnierza, kaprala jak pisał w swoich raportach Adolfa Hitlera. Muller traktował NSDAP jako bandę dziwaków, trochę wariatów Po nieudanym puczu w roku 1923 Muller wsadził całą NSDAP z Hitlerem na czele. Jak przystało na bawarskiego policjanta był w tym niezwykle pedantyczny, nikomu nie przepuścił. Całe towarzystwo piwoszy w komplecie trafiło do celi, pisał z dumą swoim przełożonym. Nie znosił NSDAP, gdyż jak pisał w jednym z raportów, piją piwo i wszczynają burdy w knajpach i na ulicach. Zgromadził w tym czasie ogromne archiwum o działaczach faszystowskich. Wielu z nich osobiście aresztował wielu, zazwyczaj za bójki uliczne z politycznymi przeciwnikami. Jednak jego archiwum przynajmniej formalnie zniszczone zostało podczas nalotu w 1945 roku.

Pracując w Monachium Muller zdobył sobie opinię bezstronnego policjanta, gdy zamykał, faszystów, komunistów, nie interesowały go poglądy polityczne. Wykonywał swoja pracę, był odporny na naciski.Ot taki służbista, glina szukający przestępców. Nigdy nie ujawniał swoich poglądów, nie należał też do żadnej partii politycznej. Kiedy więc w 1933 roku Adolf Hitler został kanclerzem Niemiec żegnał się z pracą. Ku jego zaskoczeniu, jego przyjaciel i zagorzały nazista Reinhard Heydrich poprosił go o pozostanie w policji i objecie kierownictwa nowego wydziału “antysowieckiego”: Miał zająć się delegalizacją partii komunistycznej oraz kontrwywiadem na wschodnim kierunku.

Stara gwardia partii faszystowskiej była wściekła, przypominała jak bardzo Muller zatruwał jej życie w czasach monachijskich. Teraz ta świnia, która wsadzała ich za kratki dostaje awans!!! Skandal!!!

Heydrich jednak doskonale wiedział co robi. W państwie policyjnym istniało niebezpieczeństwo że ktoś inny może wykorzystywać wiedzę i pozycję do celów politycznych. Apolityczny Muller właśnie w totalitarnym państwie nadawał się na tę funkcję znakomicie.Zaczął gromadzić informacje o komunistach. Studiował też metody pracy sowieckiego wywiadu. Komuniści do 1935 roku zostali praktycznie zlikwidowani. Muller zaś w uznaniu zasług został szefem wydziału SD czyli gestapo. Dopiero w 1939 roku Muller dostał polecenie wstąpienia do NSDAP. Państwo kazało, sługa państw musi, rozkaz wykonał, złożył podanie, ale partia odrzuciła jego prośbę, stwierdzając, że Muller jest niezdolny do zostania nazistą. Interweniował sam Himmler. Sprawę postawił jasno. Albo członkowie berlińskiego oddziału partii przyjmą Mullera albo tego samego dnia trafią do obozu koncentracyjnego. Nie trudno zgadnąć, że decyzja o przyjęciu została natychmiast podpisana.

Muller więc był urzędnikiem ślepo wykorzystującym swoje obowiązki. Jego pozycja była praktycznie niepodważalna I nikt nie chciał z nim zaczynać. Dostanie się w jego łapy zazwyczaj oznaczało śmierć, choć przyznać trzeba, że Muller starał się, aby mieć też w Gestapo wielu dobrych detektywów, apolitycznych i bezstronnych. Urzędasów.

Muller nie lubił intelektualistów, uważał, że należałoby ich zaprowadzić do kopalni węgla i wysadzić tam w jakimś tunelu. Nie oceniał niczego od strony moralnej. Przynajmniej nie zdradzał się z takimi zachciankami. Zwolennikiem Mullera nie był szef SD Schellenberg. Na dobrą sprawę od 1942 roku podejrzewał on Mullera o zdradę. Wnioskował to na zasadzie dedukcji. Twierdził bowiem, że ktoś tak apolityczny jak Muller z powodzniem mógłby pracować dla innego pracodawcy niż III Rzesza, gdyby wymagały tego okoliczności.

Schellenberg nie miał szacunku dla Mullera. Uważał go za człowieka o ograniczonych horyzontach, za klasycznego glinę i idiotę. Tu jednak racji nie miał. Niepokoiła go jeszcze inna rzecz. Muller często na odprawach mówił jak bardzo podziwia KGB, wzywał swoich agentów, aby byli lepsi, aby konkurowali z KGB. Schellenberg zastanawiał się, czy Muller nie mógłby pracować dla KGB, skoro tak bardzo podziwiał tę wywiadowczą organizację.

Wkrótce jednak Muller odniósł swój wielki sukces, likwidując sowiecką siatkę wywiadowczą nazywaną w historii “Czerwoną Orkiestrą”. Siatka wpadła nie z powodu zdrady, błędu, czy innego jakiegoś wypadku. Moskwa chciała coraz więcej informacji co wydłużało czas pracy radiostacji w Brukseli. W końcu Muller przechwycił kilku agentów oraz radiostację wraz z szyframi. Jeden z nich trafił do Berlina i przeżył wojnę, o czym opowiemy w części drugiej. Po likwidacji siatki Muller zachował nadajniki do celów, których jasno nie potrafił Schellenbergowi wyjaśnić. Dlatego szef SD zatrudnił swojego radiowca, który monitorował aktywność radiową z gmachu gestapo w Berlinie. W 1944 roku udało mu się przechwycić transmisję nadawaną szyfrem. Specjaliści Schellenberga nie złamali kodu, ale byli pewni, że są to jednorazowe sowieckie szyfry. Transmisja z Berlina kierowana była do stacji przekaźnikowej zlokalizowanej na Kaszubach w pobliżu Gdańska, a raczej bliżej Gdyni, niedaleko Kościerzyny, gdzieś w tym rejonie między Kościerzyną, a Gdynią. W jakim celu z budynku w Berlinie nadawano coś w kierunku z Gdańska, gdzie przekaz kierowano dalej na wschód?

W 1944 roku Hitler, ze swojego punktu widzenia słusznie, doszedł do wniosku, że Abwehra nie dostarcza informacji odpowiedniej jakości. Rozpoczęło się powolne likwidowanie organizacji admirała Canarisa. Sekcję kontrwywiadu formalnie przeniesiono do Gestapo. Oznaczało to, że Muller miał pod kontrolą wszystkie kontrwywiadowcze operacje III Reszy. Schellenberg usiłował interweniować, gdy zobaczył, że niemal wszystkie operacje skierowane przeciwko KGB zostały wyhamowane albo wogóle zlikwidowane. Muller tłumaczył, że Rosjanie zrezygnowali z odbudoway siatek w Niemczech po wcześniejszych klęskach. Schellenberg nie uwierzył w te tłumaczenia, ale niewiele mógł zrobić. Zreztą wojna dobiegała końca.

Według wielu relacji , na których zbudowano zresztą scenariusz filmu ‘Upadek” Mullera ostatni raz widziano w bunkrze Hitlera 29 kwietnia 1945 roku. Potem podobno usiłował wraz kilkoma współpracownikami wyjechać z Berlina, został jednak zatrzymany przez Armie Czerwoną, rozstrzelany i pochowany na jednym z miejskich cmentarzy. Dzisiaj wiemy już, że relacje te nie były prawdziwe. Nie wiemy także, czy relacje żołnierzy wracających z niewoli były prawdziwe, ale jak zobaczymy powodów do uprawnionych spekulacji jest znacznie więcej. Zwłaszcza, że chodzi przecież o fachowców i służby specjalne, tutaj zaś o przypadkach mowy nie ma. Proste rozwiązania zazwyczaj sprawdzają się w życiu. Służb to jednak nie dotyczy.

Andrzej Jarmakowski

Foto: wikipedia.org. Szef gestapo w środku.

 

11 Komentarze

  1. świetny artykuł. czemu wszyscy nie piszą tak rzeczowych tekstów.
    większość wrzuca tylko po to, żeby coś było.
    uczcie się ludzie na takich przykładach!

    Feel free to visit my blog post :: Biuro rachunkowe Bielsko Biała

  2. Although the child labor outcry was apparent, I question its validity. Is it our responsibility as American citizens to determine the cultural norms of another country? Some family’s livelihood is dependent on their teenager’s employment. Who are we to rob that family of a supplemental income? Sure, it’s generally accepted that children under the age of 15 should not be working extensive hours. Wanted to try and control the tempo as much as we could, McLane said after suffering a 5244 loss to the Titans. Knew that their tempo was going to be much faster than ours so, again, I thought we did a pretty good job of that. To McLane taking away New Town’s biggest advantage athleticism Titans’ coach Mike Daniel made a point to limit any open looks from beyond the arc that Brunswick could muster.
    nike free run uk http://www.airmaxonlineshop2014.com/

  3. Mange versioner, herunder kendis exclusives, særlige ferie sko og begrænsede farver måder blev lanceret af Nike. En bred vifte af sko spænder fra lav top til midten top og høje top er til stede nike air max 2013 womens udgivelsesdato i denne vifte af Nike sko. Og de fleste overraskende hver version, Nike skabte var unikke både i deres stil og funktion og hver version var forskellig fra den forrige..
    Nike Free TR Fit http://www.2014sportsshoes.com/nike-free-tr-fit-c-28.html

  4. Although the child labor outcry was apparent, I question its validity. Is it our responsibility as American citizens to determine the cultural norms of another country? Some family’s livelihood is dependent on their teenager’s employment. Who are we to rob that family of a supplemental income? Sure, it’s generally accepted that children under the age of 15 should not be working extensive hours. Wanted to try and control the tempo as much as we could, McLane said after suffering a 5244 loss to the Titans. Knew that their tempo was going to be much faster than ours so, again, I thought we did a pretty good job of that. To McLane taking away New Town’s biggest advantage athleticism Titans’ coach Mike Daniel made a point to limit any open looks from beyond the arc that Brunswick could muster.
    Nike Free 4.0 V3 http://nikefreeonlinesale.co.uk/nike-free-40-v3-c-25/

  5. Firms such as Adidas, British Airways and Lloyds TSB are 2012 Olympic partners, granting them exclusive marketing rights within their product sector in the UK.Other 2012 supporters and suppliers with exclusive contracts include Heineken, Cadbury and Deloitte.In an interview on the Today programme, Lord Coe said the London Organising Committee (Locog) had to raise a “mountainous” amount of money some 2bn through sponsorship and the rights of its partners during the event must be protected.He was pressed by presenter Evan Davis about whether he could, for example, attend an Olympic event wearing a Pepsi tshirt.”No, you probably would not be walking in with a Pepsi Tshirt because CocaCola are our sponsors,” he replied, adding that CocaCola had invested millions of pounds both in the Games and grassroots sport.In an increasingly testy exchange, the BBC presenter then quizzed Lord Coe on whether he could “go in with Nike trainers on?”. You probably would be able to walk through with Nike trainers. Does that satisfy you?”Locog later issued a statement clarifying its position, saying that “any individual coming into our venues can wear any item of clothing, branded or otherwise”.Asked about this, Lord Coe said “we are slightly in the territory of straight bananas and other things, a reference to scare stories about petty EU rules on fruit and vegetables.Critics have said the enforcement of branding rules at the Beijing Olympics was too heavyhanded and have called for a relaxation in the approach for the London Games, which begin in a week time.Under IOC rules, there are restrictions about advertising in areas adjacent to Games venues, in part to prevent “ambush marketing” by firms which are not sponsors.Locog has insisted that “business as usual” advertising, such as shop signs and instore advertising will not be affected.One MP has called for British firms and other suppliers to be allowed to sell their beer in Olympic venues, arguing it would give a boost to the UK economy.BBC links Mobile siteTerms of UseAbout the BBC Advertise With UsPrivacyAccessibility Help Ad ChoicesCookiesContact the BBC Parental GuidanceBBC 2013 The BBC is not responsible for the content of external sites.
    Nike Free Run 3 Kids http://www.freerunonlineshop2014.com/nike-free-run-3-nike-free-run-3-kids-c-13_18.html

  6. The average fan cannot afford to sustain players, no matter how good they are, when they can demand this kind of salary. For playing football for Christsakes!!Personally, I can’t wait for the Ashes to start, so that I can support my country in a gripping sporting contest, as watching the England football team has to be one of the most overrated experiences in sport currently.I disagree with Holloway’s statement, the club does not own a player if he’s signed a contract. Where do people think the money comes from at most clubs? That is why wages have got so high because people will pay so much to watch their team either live or on TV.
    Nike Free Runs http://sfaft.org/admin/nikefreerun4.asp

  7. As the camera panned to face the hallway, blood streaks were visible on the linoleum floor leading into the apartment. Inside, the bodies of McDermott and Goss were shown. McDermott lay on his stomach, a cellphone open in his hand. The Salem News has a realname policy for commenting. Users may sign in using the Facebook Connect tool above the comments field. Once your first comment is posted by a moderator, all future comments will post automatically. There are few instances in life when quality and consistency go hand in hand. In the field of sporting, the performance of an athlete must be matched by equality competitive and top notch sporting apparels. This is the reason why the world’s finest athletes choose only the world’s best names when it comes to sporting equipments because not only does it make them feel good and look good but it also helps to elevate them into the elite level..
    Nike Free 4.0 V2 http://www.aufreerunningmall.com/nike-free-40-v2-c-27.html

Comments are closed.

WordPress › Error

There has been a critical error on this website.

Learn more about troubleshooting WordPress.